اثرات تغذیه سطوح مختلف ال -آرژنین بر برخی فراسنجه های خونی، هورمون های تیروئیدی، تلفات و عملکرد جوجه های گوشتی تحت آسیت القایی به روش سرما

هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثرات سطوح مختلف ال-آرژنین بر عملکرد رشد، تلفات و برخی فراسنجه­های خونی در جوجه­هایگوشتی درگیر با آسیت بود. در این پژوهش، تعداد240 قطعه جوجه یک روزه گوشتی نر سویه راس به مدت 6 هفته به طور کاملاً تصادفی به سه تیمار با 4 تکرار و 20 پرنده در هر تکرار اختصاص یافتند. برای القای سندرم آسیت، همه جوجه­ها در دمای سرد طبق برنامه دمایی ویژه پرورش یافتند به طوری­که دمای سالن در روز 21 به 15 درجه سانتی­گراد رسید و این دما تا روز آخر آزمایش بین 15-10 درجه سانتی­گراد ثابت نگه داشته شد. 3 تیمار آزمایشی عبارت بودند از: تیمار 0% آرژنین (شاهد)، تیمار 15/0% آرژنین و تیمار 3/0%  آرژنین در آب آشامیدنی. اندازه­گیری فراسنجه­های خونی اوره، اسیداوریک، تری­گلیسرید، کلسترول، لیپیوپروتئین با دانسیته بالا (HDL) و هورمون­های تیروئیدی تری­یدوتیرونین (T3) و تیروکسین(T4) در روزهای 21 و 42 اندازه گیری شدند. افزایش وزن بدن، مصرف خوراک و ضریب تبدیل خوراک نیز از هفته سوم اندازه­گیری  شدند. در روز 42 آزمایش، از هر قفس 2جوجه به طور تصادفی انتخاب و کشتار شدند و شاخص آسیتی (وزن بطن راست به کل بطن) محاسبه گردید. تلفات به صورت روزانه ثبت و جوجه­های تلف شده، برای تعیین مرگ آسیتی، تشریح شدند. نتایج نشان دادند، جوجه­های تیمار3/0% آرژنین در مقایسه با سایر تیمارها، دارای بیشترین افزایش وزن و کمترین ضریب تبدیل خوراک در دورهآزمایشی بودند. همچنین، در روز 42، مکمل 3/0% آرژنین، غلظت­های پلاسمایی هورمون­هایT3 و T4 را افزایش ولی غلظت­های اوره، تری­گلیسرید، کلسترول و HDL را کاهش داد. علاوه بر این، آرژنین در روز 21، سبب افزایش غلظت اسید­اوریک پلاسما شد. کمترین شاخص آسیتی و تلفات ناشی از آسیت در کل دوره نیز در جوجه­های تیمار 3/0%  آرژنین  مشاهده شد. به­طور کلی از این تحقیق می­توان نتیجه­گیری نمود که مکمل سازی 3/0% آرژنین به آب آشامیدنی جوجه­های گوشتی درگیر با آسیت می­تواند به طور معنی­داری سبب بهبود عملکرد و کاهش تلفات گردد